ارتباط افزایش ژنتیکی تری گلیسرید با محافظت دربرابر دیابت نوع 2
28 می 2015- افزایش سطح تری گلیسرید پلاسما به عنوان عامل خطری برای ابتلا به دیابت نوع 2 شناخته شده است اما یافته های جدید نشان می دهد که افزایش سطح تری گلیسرید ژنتیکی با محافظت دربرابر ابتلا به دیابت نوع 2 در ارتباط است.
دکتر Klimentidisاستادیاردانشگاه آریزونا وهمکارانش دریافتند الل های افزایش دهنده ی تری گلیسرید با کاهش بروز دیابت نوع 2 در ارتباط هستند، این یافته ها درمجله ی PLOS Geneticsمنتشر شده است.
بر اساس نتایج مطالعات قبلی که به چنین ارتباطی اشاره شده بود، دکتر Klimentidisوهمکارانش به بررسی ارتباط تغییرات ژنتیکی مرتبط با تری گلیسرید ، بصورت کلی وانفرادی با شیوع دیابت نوع 2 در سه مطالعه ی کوهورت آینده نگر که بروی افراد اروپایی و آمریکایی- آفریقایی انجام شده بود، پرداختند.
نتایج این مطالعات درگروه های نژادی و با مدل های آماری نشان داد که الل های افزایش دهنده ی تری گلیسرید با کاهش بروز دیابت نوع 2 درارتباط می باشند. بنظر می رسد ژنهای مطالعه شده سبب افزایش مقدار تری گلیسرید و کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می شوند. اگر چه هیچ ژنی بطور منفرد موجب ایجاد این روند نمی گردد، چندین ژن از جمله واریته ی نزدیک به ژن APOA1دارای پتانسیل ایجاد این دو اثر می باشد.
محققان برای درک کامل مکانیسم های فیزیولوژیکی این ارتباط ژنتیکی و بررسی ارتباط علی و معلولی بین افزایش ژنتیکی مقدار تری گلیسرید و دیابت نوع 2 نیاز به تحقیقات بیشتری دارند، اما این یافته ها آغاز امیدوار کننده ای از درک تأثیر ژنهای مرتبط با تری گلیسرید و ارتباط آنها با دیابت نوع 2 است .